piątek, 1 czerwca 2012

Bernardyn

Bernardyn:

Odmiana krótkowłosa:


Odmiana długowłosa:


Już w XVIII wieku psy mieszkające w schroniskach przyklasztornych pomagały przewodnikom górskim odnajdywać drogę nocą we mgle i poszukiwać ludzi zagubionych w górach. Legendarny Barry I uratował życie 40 ludziom zabłąkanym w Alpach. Psy te wywodziły się od czerwono-białych psów wiejskich z okolicznych dolin. Były mocne, ale ruchliwe, w porównaniu z obecnym bernardynem lekkie, zwinne, miały szatę z dużą ilością podszerstka i  mogły się dobrze poruszać także w głębokim śniegu. Długowłose szczenięta dawano w prezencie chłopom w dolinach. One właśnie obudziły zainteresowanie hodowców. W Anglii stały się szczególnie modne i płacono za nie wysokie ceny. Popytem cieszyły się psy coraz większe i masywniejsze, toteż obecny bernardyn ma niewiele wspólnego ze swoimi przodkami ze schronisk przyklasztornych. Nie mógłby też już pracować jako pies lawinowy. Obecnie jest typowym psem rodzinnym, potrzebującym dużo przestrzeni i karmy. Wychów młodego psa jest drogi i stawia wiele wymagań przed właścicielem. Pies ten nie ma zbyt dużej potrzeby ruchu, lecz trzeba mu zapewnić pewną ilość treningu. Wymaga konsekwentnego postępowania już we wczesnym wieku; przywykły za młodu do dzieci, jest w stosunku do nich przyjazny i nadzwyczajnie cierpliwy. Bernardyn ma instynkt obrończy, czasami nawet spotyka się agresywne zwierzęta. Jego wadą jest to, że bardzo się ślini, a przerasowane psy mają skłonności do zapalenia spojówek oraz do zaburzeń krążenia w upały i pod wpływem stresu. Długi włos trzeba systematycznie szczotkować. Ważne też jest przemywanie oczu.

Wzrost: pies: min, 70cm
             suka: min. 65cm
Masa ciała:  50-55kg
Szata: odmiana długowłosa: włos średniej długości, gładki, lekko falisty;
           odmiana krótkowłosa: bardzo gęsty, gładko przylegający twardy włos lekko zaznaczone portki
Umaszczenie: białe z rudymi łatami, ciemne znaczenia na głowie
Częste choroby: dysplazja stawu biodrowego, problemy z sercem, nowotwory, alergie, entropium*

*entropium- zawinięcie powieki do wewnątrz
 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz