Golden Retriever :)

Golden Retriever

to wspaniały pies myśliwski, obdarzony wysoką inteligencją, świetnym węchem, odporną na niesprzyjającą pogodę szatą i niesłychaną wprost pasją pływania. Jest posłuszny, łatwy do wychowania, serdeczny i cierpliwy wobec dzieci oraz przyjacielski dla wszystkich innych zwierząt domowych. Przywiązuje się nie tylko do swojego właściciela, lecz do wszystkich członków rodziny, jest z zasady przyjazny ludziom, więc nie nadaje się na psa obrończego.
Piękny wygląd i przyjemne łagodne usposobienie uczyniły golden retrievera popularnym psem do towarzystwa, co z czasem przysporzyło rasie problemów. Wprawdzie może się on przystosować do życia w mieście (właściwie przystosuje się do wszystkiego, byle tylko przebywał ze swoją rodziną), ale powinien być trzymany przynajmniej w domu z ogrodem, potrzebuje bowiem dużo ruchu- niezależnie od pogody przynajmniej 2 godziny dziennie.Odpowiednio prowadzony golden może dokonać rzeczy niezwykłych, toteż świetnie sprawdza się w roli przewodnika niewidomych i jako pies szukający narkotyków. Niestety ze względu na wielką popularność rasy, zajęli się nią bezwzględni handlarze i hodowcy o wątpliwej reputacji, wskutek czego coraz częściej spotyka się osobniki odbiegające charakterem od wzorca, agresywne i ostre, co jest dla tej rasy całkowicie nietypowe. Z uwagi na to golden retrievera trzeba kupować u doświadczonego i uznanego hodowcy.

Wzrost: pies: 56-61cm
            suka: 51-56cm
Masa ciała: pies: 32-37kg
                  suka: 27-32kg
Szata: gładki lub lekko falisty włos pokrywowy tworzący frędzle, odporny na wodę podszerstek
Umaszczenie: wszystkie odcienie barwy złotej i płowej; maść ruda jest wadą
Częste choroby: dysplazja stawu biodrowego, wady części chrzęstnych, niedoczynność tarczycy, postępujący zanik siatkówki

(na zdjęciach mój pies Szira)

Bulterier

Bulterier

był niegdyś budzącym strach psem bojowym, wyhodowanym około roku 1830 ze skrzyżowania buldoga angielskiego i dawnego teriera angielskiego, który miał dać lekkość i zwrotność tej maszynie do walki. Dzisiaj jest to pies bardzo łatwy w obcowaniu, obdarzony niezwykłym poczuciem humoru. Jest lojalny, bardzo przywiązany do właściciela i serdeczny. Łatwo się nudzi, więc nie można go ot, tak po prostu kupić a później ignorować. Bulterier ma silną wolę i jest nieprawdopodobnie silny, toteż nie nadaje się dla ludzi o słabej osobowości,którzy nigdy dotychczas nie mieli psa. Jednocześnie uwielbia się bawić i szaleć, bez problemów może mieszkać w mieście, o ile tylko pozwoli mu się być członkiem rodziny i zapewni wystarczającą ilość ruchu i atrakcji. Bulterier ma predyspozycje, aby być pierwszorzędnym psem do towarzystwa, lecz w złych rękach może oznaczać również pierwszorzędną katastrofę. Jest bardzo wrażliwy na zimno i wilgoć, lubi miejsca ciepłe i przytulne. W wyborze hodowcy psów tej rasy należy zachować daleko idącą ostrożność.

Wzrost: wysokość w kłębie nie została ustalona
Masa ciała: 25-32 kg
Szata: twarda, krótka, cienka z połyskiem
Umaszczenie: często białe ze znaczeniami, płowe, rude, pręgowane, trójkolorowe, w każdym przypadku dopuszczalne białe znaczenia
Częste choroby: choroby serca, kłopoty z nerkami, u białych psów czasami występuje głuchota

Beagle

Beagle

 

jest jedną z najstarszych ras psów gończych, jej historia sięga XIV wieku. Beagle był używany przede wszystkim do polowania na króliki i zające, zarówno w sforze, jak i pieszo. Ma doskonały węch, co właściwie będzie naszym jedynym kłopotem, gdy zdecydujemy się trzymać go jako psa rodzinnego i domowego. Jeśli natrafi na ciekawy trop (królika, szczura lub zakupów sąsiada) przytknie nos do ziemi- i już go więcej nie zobaczymy. Nie powstrzyma go żadna pogoda ani odległość, jest bowiem niezrównany, jeżeli chodzi o wytrzymałość i odwagę. Nie ma żadnych problemów w kontaktach z obcymi, których jednak anonsuje, dając głos. Beagle, jest spokojny, wierny i przyjazny. Ponieważ brak mu jakiejkolwiek agresji, jest doskonałym towarzyszem dzieci. Serdeczny, wesoły, uwielbia się bawić i dostosowuje się do każdej sytuacji. Jednocześnie jednak łatwo się obraża i nie zapomina urazy. Najtrudniejszą sztuką jest nauczyć beagle'a przychodzić na komendę, właśnie dlatego, że ma on nadal niezwykle silny instynkt łowiecki. Poza tym jest bardzo łakomy i należy stale kontrolować ilość zjadanego przez niego pożywienia, zwracając przy tym szczególna uwagę na miejsce składowania kompostu w ogrodzie i kosz na śmieci.

Wzrost: 33-40 cm

Masa ciała: 12-15 kg

Szata: krótka, gładka, bardzo gęsta, nie nazbyt delikatna

Umaszczenie: każda maść dopuszczalna dla psów gończych (pomarańczowa, biała, czarna, płowa, trójkolorowa, zawsze z białymi znaczeniami)

Częste choroby: choroby serca, padaczka

Cocker Spaniel Angielski

Cocker Spaniel Angielski

 

należy do najstarszych ras i wywodzi się od hiszpańskich płochaczy. Jest naprawdę czarujący i to jest chyba główną przyczyną jego popularności, na którą sobie zresztą w pełni zasłużył. Niegdyś używany jako płochacz na polowaniu na słonki, obecnie jest głównie psem do towarzystwa, wesołym, żywym, ciekawym, uwielbiającym zabawę, wysportowanym i posłusznym. Jego posłuszeństwo wynika jednak nie tyle ze służalczości, ile ze wspólnoty myśli z panem. Ma doskonały węch dzięki któremu łatwo wykrywa narkotyki i ładunki wybuchowe. Podobnie jak jego nieustannie machający ogon, jest w ciągłym ruch, toteż najlepiej pasuje do ludzi aktywnych, którzy chętnie chodzą na spacery, a nawet na dłuższe wędrówki, pozwalając mu przeżyć emocjonujące przygody. Cocker spaniel, jako prawdziwy Anglik, ma doskonale rozwinięte poczucie humoru i jest skłonny do największych szaleństw. Jego wrażliwość czyni go bardzo interesującym psem, który zawsze chce dogodzić swojemu panu. Dlatego łatwo poddaje się wychowaniu, ale należy go zawsze traktować łagodnie, nigdy zbyt ostro. Pozostawiany zbyt długo w samotności staje się niszczycielem. Jako dobry stróż ma skłonność do ujadania, co jednak dzięki odpowiedniemu postępowaniu można bez trudu opanować. Szata wymaga systematycznej pielęgnacji i trymowania obfitego włosa, zwłaszcza przy uszach.

Wzrost: 39,5-41 cm

Masa ciała: 12,7-14,5 kg

Szata: średniej długości, gładka, jedwabista, niesfalowana, na kończynach, piersi i uszach pióra

Umaszczenie: dopuszczalne różne maści, np. ruda, biało-pomarańczowa, czarna, płowa, dereszowata

Częste choroby: u psów rudych występują dziedziczne zaburzenia zachowań, choroby uszu, zaćma, postępujący zanik siatkówki, nefropatia*

*nefropatia- schorzenie nerek

Terier Australijski

Terier Australijski

 

jest najcichszy, najbardziej posłuszny i najskromniejszy ze wszystkich terierów, przy czym nie brak mu wytrzymałości, odwagi i inteligencji jego kuzynów. Jest to śmiały, odporny i wesoły mały pies, wyhodowany przypuszczalnie ze skrzyżowania cairn terriera, Yorkshire terriera i Dandie Dinmont terriera. Po raz pierwszy na wystawie psów zaprezentowano tę rasę w roku 1880 w Melbourne. Terier australijski jest niemal doskonałym psem dla ludzi żyjących w małych mieszkaniach. Wspaniale dostosowuje się do każdej sytuacji, jest lojalny, pełen wdzięku, zawsze dobrze usposobiony, czujny, a jednak niehałaśliwy, nigdy zaczepny, jak zdarza się to wielu innym terierom. Wobec obcych zachowuje dystans, a w stosunku do innych zwierząt jest raczej przyjazny. Bardzo aktywny, ale nigdy nadpobudliwy, nie potrzebuje szczególnie długich spacerów, nawet jeśli chętnie na nie przystaje. Szybko się uczy, bez trudu daje się wychować i z jednakową łatwością przystosuje się do życia zarówno na wsi, jak i w mieście.

Wzrost: 25cm

Masa ciała: ok. 6 kg

Szata: twarda, prosta, odporna na pogodę, z miękkim podszerstkiem

Umaszczenie: błękitno-płowe, jednolicie rude (szczenięta po urodzeniu są czarne)

Częste choroby: brak

American Staffordshire Terrier

American Staffordshire Terrier (Amstaf)

to jedna z ras psów bojowych, używanych do walk psów. Historia rasy to istny krwawy koszmar i stąd wzięła się zła sława tych zwierząt. Pewną rolę odegrał tu także ich wygląd zewnętrzny, niezwykle imponujący i emanujący pewnością siebie. Przy tym wszystkim amstafy są zazwyczaj spokojne i przyjazne, bardzo przywiązują się do człowieka, łatwo je wychować, uwielbiają zabawy i są absolutnie nieustraszone. W normalnej sytuacji, gdy w pobliżu mają rodzinę, psy te są przyjaźnie nastawione do obcych, mogą być jednak agresywne w stosunku do kotów i innych psów. Jak wszystkie terriery, dążą do ostatecznego rozstrzygnięcia każdego sporu, więc nigdy nie wolno pozostawiać im samym decyzji, czy mogą się wdać w bójkę, czy też nie. Krótka sierść amstafa nie wymaga szczególnej pielęgnacji, a jeśli zapewnimy mu kilka dłuższych spacerów dziennie, to będzie się dobrze czuł również w mieście. Wprawdzie jest to pies nieco samowolny, ale dzięki konsekwentnemu i wcześnie rozpoczętemu wychowaniu będzie posłuszny. Używając jednak przemocy fizycznej wobec tego psa, uruchamiamy prawdziwą bombę zegarową. Nie wolno także pod żadnym pozorem szkolić go na psa obrończego, bo jego naturalny instynkt obronny jest zupełnie wystarczający. Decydując się na kupno szczeniaka tej rasy, należy z wielką ostrożnością i rozwagą wybrać hodowcę, często bowiem zdarzają się psy niezrównoważone psychicznie, strachliwy i w skutek tego agresywne. Właściciel amstafa musi poświęcić wychowaniu swojego psa wiele czasu i trudu, a każdy spokojny i dobrze ułożony pies tej rasy przyczyni się do złagodzenia histerii rozpętanej wokół psów bojowych.

Wzrost: 40-46 cm

Masa ciała: 17-20 kg

Szata: sztywna, gładka z połyskiem

Umaszczenie: dopuszczalna każda maść, niepożądany udział bieli przekraczający 80% powierzchni ciała

Częste choroby: dysplazja stawu biodrowego

Chart Afgański

Chart Afgański

nie jest psem dla ludzi, którzy od swojego czworonoga oczekują posłuszeństwa. Jest to arystokrata o królewskim wyglądzie i aroganckim zachowaniu. Został wyhodowany ponad 6000 lat temu do polowania w afgańskim stepie na gazele, zające i lamparty. Podczas polowania myśliwi podążali za nim konno, a to oznacza, że pies ten potrzebuje bardzo dużo ruchu. Ma on doskonały wzrok i jest niezwykle samodzielny, co wiąże się z niemałymi problemami; wychowanie psa obdarzonego takimi cechami wymaga niemal czarów. Z tego powodu należy zdać się na pomoc profesjonalistów, zwłaszcza że pies ten wymaga olbrzymiej cierpliwości i wrażliwości ze strony właściciela. Jeśli czuje się traktowany niesprawiedliwie, sprzeciwia się temu, zrywając kontakt ze światem zewnętrznym. W głębi serca chart afgański jest clownem, potrzebuje wiele uwagi ze strony swojego pana, a jednocześnie nieustannie chce mu się przypodobać i nie jest jego winą, że przeszkadza mu w tym instynkt myśliwego. Jego przepiękna sierść wymaga pracochłonnej pielęgnacji w przeciwnym razie zupełnie się sfilcuje. Każdy kto marzy o charcie afgańskim, musi pamiętać, że zwierzę to- mimo całej swojej urody- nie jest pięknym przedmiotem, lecz twardym psem myśliwskim.

Wzrost:   63-68 cm
Masa ciała:   22-27 kg
Szata: długa, jedwabista
Umaszczenie: dopuszczalne wszystkie odmiany maści: jednolita, czarna podpalana, siodło i kufa ciemne, kończyny i grzywka jasne
Częste choroby:
dysplazja stawu biodrowego, zaćma szara

powitanie

 WITAM :)

Witam serdecznie wszystkich wielbicieli piesków ;) na moim blogu będę umieszczać zdjęcia i opisy psów rasowych. Życzę miłego czytania i liczę na częste komentarze ;) Pozdrawiam