Seter Irlandzki:
jest jednym z najbardziej okazałych legawców i chyba najbardziej znanym ze wszystkich seterów. Niestety uroda tej rasy jest jednocześnie jej tragedią. Kiedy zapanowała moda na te jaskraworude psy, zdegradowano je do roli psów do towarzystwa, a typowe dla nich cechy, jak świetny węch i zamiłowanie do aportowania, zaprzepaszczono bezpowrotnie. Seterem irlandzkim zainteresowali się masowi hodowcy i handlarze, a produkowane przez nich psy były często nadpobudliwe, nerwowe i nieobliczalne. Obecnie sytuacja uległa pewnej poprawie, ale setera irlandzkiego należy kupować jedynie od hodowców trzymających te psy jako legawce. Typowy seter irlandzki jest czarującym, prawdziwym komikiem, serdecznym, zrównoważonym, inteligentnym, pozbawionym śladu agresji. Jest całkowicie uzależniony od towarzystwa człowieka, należy go jednak bardzo wcześnie konsekwentnie i łagodnie wychowywać. Jest on do tego stopnia inteligentny i aktywny, że jego nieposłuszeństwo może doprowadzić do katastrofy. Jakkolwiek bez trudu przystosowuje się do różnych warunków, raczej nie powinno się go trzymać w mieście, musi bowiem dużo biegać i mieć możliwość do wykonywania typowej dla tej rasy pracy, co oznacza, że nawet niepolujący właściciel powinien być "platonicznym myśliwym", który ciągle na nowo będzie ćwiczył z psem aportowanie i posłuszeństwo. Seter, który nerwowo podskakuje w windzie, nie mogąc doczekać się -zbyt krótkiego zresztą- spaceru, to prawdziwie żałosny widok, podczas gdy w rękach odpowiedniego właściciela oczaruje każdego swoim wdziękiem i urodą.
Wzrost: 63-68 cm
Masa ciała: 27-31 kg
Szata: długa, jedwabista
Umaszczenie: mahoniowe i czerwono-białe
Częste choroby: czasami dysplazja stawu biodrowego, padaczka, skręt żołądka
